"Kartlar
yerinde kalırsa...
...masayı dost canlısı bir sahne
çalışanının ruhu oynatıyor demektir."
Çevirisini yaptığım bir filmde yukarıdaki gibi bir diyalog vardı. Blogta okurken pek anlaşılamayabilir ama film üzerinde yazarken "sahne" kelimesinden sonra "çalışanının" kelimesini sığdıracak kadar yer yoktu.
Oysa "sahne çalışanının ruhu" bir isim tamlaması olduğu için, anlam bütünlüğünü bozmamak kaygısıyla ikisini yanyana koymayı tercih ederim. Sığmıyorsa sığmıyordur elbette, "Yapılacak bir şey yok." deyip geçip gidebiliriz; ama gerçekten de yapılacak bir şey yok mu?
Kelime dizilimi üzerinde biraz oynamak, bize isim tamlamasını bölmeden tek satıra sığdırabilen, dolayısıyla daha rahat okunabilen bir altyazı sağlayabilir. Bir bakalım:
"Kartlar
yerinde kalırsa...
...dost canlısı bir sahne çalışanının ruhu
masayı oynatıyor demektir."
"Masayı" kelimesini aşağıya almamız uzunca bir isim tamlamasının tamamını aynı satıra sığdırmamızı sağladı. Bana kalırsa, bu şekilde altyazı çok daha rahat okunuyor.
Yine de, kelime dizilimiyle oynarken dikkatli olmak gerekir. Bazen kaş yapayım derken göz çıkartıp metnin iyice anlaşılmaz olmasına da sebep olabiliriz. Bu konuyla ilgili daha önceden yazdığım şu üç yazıya bakabilirsiniz:
Yorumlar