alt yazıda ünlem işareti

Diğer çevirmen arkadaşlarla ve editörlerle alt yazıda en çok ayrı düştüğüm, hatta bazen resmen tartıştığım konulardan biri de, ünlem işaretinin kullanıldığı yerler oluyor. 

Ben ünlem işaretinin bol kepçeden kullanılması taraftarı değilim. Ünlem işrareti, bir duyguyu aktarmaya yardımcı olmak için kullanılır. Konuşan kişi öfkeliyse, üzgünse, sevinçliyse, bağırıyorsa, ağlıyorsa, sesini biraz yükselttiyse vs. ünlem işareti koyabilirsiniz.

Bir film zaten öfkeli, üzgün, sevinçli, bağıran, ağlayan, sesini biraz yükselten ve akla gelebilecek daha bir sürü duyguyu aktarmaya çalışan insanlarla doludur. Biraz gayret etsek, neredeyse her lafın arkasına ünlem işareti koyabiliriz. Oysa düz yazıdan farklı olarak, filmdeki karakterler bağırıp çağırdığında, sevindiğinde ya da üzüldüğünde bir seyrici olarak biz bunları zaten görüp duyduğumuz, algıladığımız için, bize bir de ünlem işaretiyle bildirilmesine gerek yoktur. Ünlem olsa da olmasa da, biz bağıran bir karakterin bağırdığını biliriz. 

Hiç kullanmayalım demiyorum; sadece, çok ciddi duygu patlamaları dışında kullanırken biraz cimri olalım diyorum. 

Ayrıca işin bir de pratiklik yanı var. Her cümlenin sonuna nokta koymak yerine ünlem koymaya kalkmanın bir çevirmeni ne kadar yavaşlatacağını tahmin edemezsiniz.

Yorumlar